- obierki
- obier|ki
мн. Р. \obierkiek/\obierkików (ед. \obierkika ♀ или \obierkiek ♂) очистки; шелуха ž;
\obierki z kartofli картофельные очистки
+ obierzyny, łupiny* * *мн, Р obierek / obierków (ед obierka ж или obierek м)очи́стки; шелуха́ żobierki z kartofli — карто́фельные очи́стки
Syn:obierzyny, łupiny
Słownik polsko-rosyjski. 2013.